Melenos Lindos exclusive suites, Rhodes

Φωτογραφίες – κείμενο   Τζούλια Κλήμη

Images/Styling /text by Julia Klimi

Φωλιασμένο στην βορειοανατολική βραχώδη πλευρά της Ακρόπολης της Λίνδου, κάτω απο τον Ναό της Λινδίας Αθηνάς, το ξενοδοχείο Melenos Lindos exclusive suites αποτελεί, ένα τέλειο καταφύγιο για απομόνωση μακριά απο τα πολύβουα σοκάκια της  Λίνδου. Δεκατέσσερα χρόνια το έχτιζε ο Μιχάλης Μελένος – που είναι γέννημα θρέμα της Λίνδου, το αποτέλεσμα όμως τον δικαίωσε. Με θέα το γαλάζιο της θάλασσας, δημιουργήθηκαν δώδεκα σουίτες που σε τίποτα δεν διαφέρουν απο τα Καπετανέικα σπίτια (του 17ου -19ου αιώνα) του γραφικού οικισμού. Ένα μείγμα Βυζαντινών, Αραβικών και Οθωμανικών στοιχείων σε ένα εντυπωσιακό οικιστικό σύνολο.

Τρία χρόνια συνέλεγαν χοχλάκια απο τις γύρω παραλίες κι άλλα τόσα πήρε στον Τάσο Καρπάθιο -τον τελευταίο μάστορα βοτσαλωτού της Λίνδου – να δημιουργήσει αυτά τα μοναδικά μωσαϊκά – αναπόσπαστο στοιχείο της Δωδεκανησιακής παραδοσιακής αρχιτεκτονικής – που κοσμούν τις βεράντες, τα δάπεδα και τα πεζούλια του ξενοδοχείου, σε πανάρχαια ελληνικά σχέδια.
Για την τοιχοποιία και τις βεράντες χρησιμοποιήθηκε συμπαγής ντόπια πορόπετρα, με μια σειρά από λεπτομέρειες, όπως σκαλισμένα ανάγλυφα στο πλαίσιο των πορτοπαραθύρων ενώ για το εσωτερικό, περίτεχνα ξυλόγλυπτα και φυσικά ο παραδοσιακός σοφάς της Λίνδου πρωταγωνιστής σε κάθε δωμάτιο. Στα μπάνια τον τόνο έδωσαν τα χειροποίητα κεραμικά iznik που έγιναν ειδική παραγγελία, στο Ισνίκ. Στους κοινόχρηστους χώρους οι οροφές είναι ζωγραφισμένες -απο τον Αυστραλό καλλιτέχνη Donald Green – με τοπικά διακοσμητικά μοτίβα.
Όμως ο Μιχάλης πέρα απο την αγάπη για τον τόπο του σαν αληθινός κοσμοπολίτης που είναι, έχει και μια μεγάλη αγάπη για την Ανατολή, έτσι το ξενοδοχείο επιπλώθηκε με αντίκες, υφάσματα και φανάρια που ήρθαν απο διάφορες γωνιές της Ασίας για να συμπληρώσουν το εκλεπτυσμένο περιβάλλον, μάλιστα πολλά απο αυτά τα βρίσκει κανείς στο κατάστημα με το όνομα Fouli δίπλα στο ξενοδοχείο .

Όμως το Melenos Lindos είναι κάτι πολύ περισσότερο απο όλα αυτά, είναι η ευωδία της τροπικής πλουμέριας (frangipane) το ροδίτικο φούλι, που σου έρχεται μεθυστικό και φίνο καθώς ανοίγεις την πόρτα της βεράντας σου το πρωί, είναι η απόλαυση του πρωινού κάτω απο την πέργκολα παρέα με το μαγικό φως και την θάλασσα, είναι η ρόμπα απο ένα φίνο βαμβακερό που σε περιμένει στο δωμάτιο σου όταν γυρίζεις το βράδυ, είναι ακόμα, η κουβέντα το socialize με τον Μιχάλη, που γνωρίζει όλο το high society του Μιλάνου, της Μπολώνια και της Κωνσταντινούπολης – τους κάνει παρέα απο την δεκαετία του ’70 – οπότε μαθαίνεις απο το πως ο Αρμάνι έγινε παγκόσμια φίρμα, μέχρι το απίθανο βιβλίο με τίτλο  Iznik που περιλαμβάνει ολόκληρη την συλλογή απο Ιζνικ του Omer Koc, ενός Κωνσταντινουπολίτη μεγιστάνα που μόλις εκδόθηκε απο τον ίδιο.

Ένα απο τα μεγαλύτερα ατού του ξενοδοχείου, είναι το φαγητό στο Roof Top με την εξεζητημένη ατμόσφαιρα του χώρου. Φέτος ο Chef Τόλης Λέβας με εξέπληξε πραγματικά, καθώς έβαλε ψηλά τον πήχη της γευστικής απόλαυσης. Το μενού είναι σχεδιασμένο με διεθνείς προσλαμβάνουσες αλλά και ελληνικό ταμπεραμέντο, όπως φρεσκότατα θαλασσινά, πρώτης τάξεως κρέατα, δημιουργικές σαλάτες και πάει λέγοντας. Προσωπικά λάτρεψα τους κολοκυθοκεφτέδες με μυρωδικά, τα χειροποίητα ραβιόλια με γαρίδα καραβίδα, σχινόπρασο και αφρό απο γιαπωνέζικο τσάι, μου άρεσε και το μελωμένο αρνάκι με σάλτσα απο διάφορα πιπέρια απο όλο τον κόσμο, που συνοδευόταν απο καπνιστές πατάτες και φρέσκο κρεμύδι μπρεζέ……αλλά το κλού ήταν το ανάλαφρο μιλφέιγ που ήρθε με ένα τεράστιο μαλλί της γριάς και με πήγε κατευθείαν στον λευκό Πύργο της Θεσσαλονίκης, την ώρα που ο επίσης θεσσαλονικιός σερβιτόρος το έλουσε με σάλτσα απο φρέσκιες φράουλες……..
Στα μεγάλα ατού το εξαιρετικό σέρβις, όλοι Ελληνες, μορφωμένα παιδιά, πρόθυμα, ταλαντούχα -δεν είμαι ρατσίστρια – αλλά κάνει τεράστια διαφορά κι ένα ευγενέστατο παιδί απο το Ουζμπεκιστάν, ο Έλληνας παππούς του είχε αναγκαστεί να φύγει κι αυτός ήρθε τώρα απο την Τασκένδη.

Οι βεράντες με τις μπουκαμβίλιες, τις πλουμέριες , τις λεβάντες, τα γιασεμί, τους ροζ υβίσκους που καδράρουν τη θάλασσα δημιουργούν μια αληθινή όαση ομορφιάς, ηρεμίας, αισθητικής, για τα μάτια, την ψυχή, την καρδιά …μια γιορτή των αισθήσεων που εύχεσαι να μην τελειώσει ποτέ.

Όλες οι φωτογραφίες και τα κείμενα του δικτυακού τόπου καλύπτονται από τον Νόμο 2121 / 1993 και τους κανόνες Διεθνούς Δικαίου. Επίσης έχουν copyright. Αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε κάτι μην διστάσετε να απευθυνθείτε στην δημιουργό.

All photos and texts on the website are covered by Law 2121/1993 and the rules of International Law. They also have copyright. If you want to use something, do not hesitate to contact the author.